छुदै भाग्ने सम्झनाको लहर बाँकी रह्यो
बगर संग अब कस्तो रहर बाँकी रह्यो ।
कसले लग्यो मनको राजै, देश हारेको छ
खण्डहर यौटा सानो शहर बाँकी रह्यो
यो समुद्र मन्थन मात्रै, जति गरे पनि,
अमृतको घडा खै त ? जहर बाँकी रह्यो
तिमी हास्दा सबै हासे, रुँदा एक्लै थियौ,
सन्सार स्वार्थी हुन्छ भन्ने, ठहर बाँकी रह्यो
कृष्णपक्ष रात हो यो, निभे दिपहरु
यी हेर त कति लामो प्रहर बाँकी रह्यो ।
I am Krishna Thapa, I am from Nepal and live in Israel. I love to write blogs on Art, Information and Technology. Thank you for stopping by, keep visiting.
समयको किताबमा बेहिसाब घटना, परिवेश र अनेकौँ मौसमहरू लेखिएका छन् । असङ्ख्य अस्तित्वहरू अटाएका छन् यहाँ । कथाको एउटा पात्रजस्तै मेरो अस्तित्वले ‘कृष्णपक्ष’ भन्ने नाम बोकेर हिँडेको छ । जसरी संसारका समस्त अवयवहरू भिन्न अस्तित्व बाँचेका छन्, त्यसरी नै ‘कृष्णपक्ष’ पनि एउटा पृथकता बाँचेको छ ।
मान्छे अनेक पात्र र अनेकौँ भूमिकाहरूमा बाँचेको हुन्छ । 'कान्छे' मभित्र बाँचेको एउटा पात्र हो, जो रङ्गसँग खेल्न मन पराउँछ । कुची र क्यानभास उसको आत्मा हो ।
एक दिन मैले उसलाई छातीभित्र कैद गरेँ र इजरायल उडेँ । बाध्यता र परिस्थिति वश 'कान्छे' लाई मैले धेरै चाहेको तर कम बाँच्न पाएको छु ।
थाहै भएन कतिखेर हराएँ मरुभूमिका श्रम शिविरहरूमा ? जसरी लाखौँ नेपाली युवा छाडी रहेछन् देश र पोखी रहेछन् पसिना खाडीका ताता बालुवाहरूमा ...
